Zawieszenie, ograniczenie, pozbawienie władzy rodzicielskiej

Sprawy rodzinne należą do jednych z najtrudniejszych ze względu na element wiążących się z nimi silnych emocji, dlatego aby jak najlepiej zabezpieczyć dobro dziecka, bardzo często lepiej powierzyć ich prowadzenie profesjonalistom, którzy prawidłowo będą reprezentować stronę przed sądem. Warto wybrać taką kancelarię, co do której ma się pewność, że doświadczenie jej radców prawnych umożliwi szybkie i właściwe załatwienie naszej sprawy- Radca Prawny Katowice.

Zgodnie z art. 93 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (k.r.i.o.) władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, którzy są równouprawnieni w stosunkach rodzinnych. Rodzice powinni wykonywać władzę rodzicielską dla dobra swojego dziecka i w interesie społecznym (art. 95 § 3 k.r.i.o.).

Jedna z prowadzonych przeze mnie Kancelaria Radcy Prawnego Ewa Banasik Katowice dotyczyła ograniczenia władzy rodzicielskiej. Zgłosiła się do mnie mama dwóch synów, która chciała ograniczyć władzę rodzicielską ojcu dzieci. Sąd uwzględnił powództwo i rozstrzygnął sprawę na korzyść mojej klientki.

Władza rodzicielska trwa aż do osiągnięcia pełnoletności przez dziecko (art. 92 k.r.i.o.).

Mogą jednak zaistnieć zdarzenia, które przyczynią się do zmiany albo ustania władzy rodzicielskiej szerzej opisane w kodeksie rodzinnym i opiekuńczym.

Ograniczenie władzy rodzicielskiej następuje z urzędu (na skutek zawiadomienia sądu opiekuńczego przez np. szkołę, policję) lub na wniosek jednego z rodziców. Może ono być czasowe lub trwałe.

Ograniczenie praw rodzicielskich nie stanowi kary ani dla rodziców ani dla dzieci. Ma ono na celu pomóc w przezwyciężeniu problemów w rodzinie i ustabilizować bieżącą jej sytuację

Kodeks rodzinny i opiekuńczy wprost nie używa terminu „ograniczenie” władzy rodzicielskiej, aczkolwiek art. 109 k.r.i.o. wyposażył sąd rodzinny w kompetencje, które umożliwiają mu ingerencję w rzeczywiste jej wykonywanie i de facto ją ograniczają. Przy ograniczeniu władzy rodzicielskiej, rodzice nie są jednak pozbawieni całkowicie swoich uprawnień ani zwolnieni z wykonywania ciążących na nich obowiązków.

Zgodnie z art. 109 § 1 k.r.i.o. jeżeli dobro dziecka jest zagrożone, sąd opiekuńczy wyda „odpowiednie zarządzenia”, czyli optymalne dla wymaganego w danym przypadku dobra dziecka.

Sąd opiekuńczy może w szczególności:

1) zobowiązać rodziców oraz małoletniego do określonego postępowania, w szczególności do pracy z asystentem rodziny, realizowania innych form pracy z rodziną, skierować małoletniego do placówki wsparcia dziennego, określonych w przepisach o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej lub skierować rodziców do placówki albo specjalisty zajmujących się terapią rodzinną, poradnictwem lub świadczących rodzinie inną stosowną pomoc z jednoczesnym wskazaniem sposobu kontroli wykonania wydanych zarządzeń;

2) określić, jakie czynności nie mogą być przez rodziców dokonywane bez zezwolenia sądu, albo poddać rodziców innym ograniczeniom, jakim podlega opiekun;

3) poddać wykonywanie władzy rodzicielskiej stałemu nadzorowi kuratora sądowego;

4) skierować małoletniego do organizacji lub instytucji powołanej do przygotowania zawodowego albo do innej placówki sprawującej częściową pieczę nad dziećmi;

5) zarządzić umieszczenie małoletniego w rodzinie zastępczej, rodzinnym domu dziecka albo w instytucjonalnej pieczy zastępczej albo powierzyć tymczasowo pełnienie funkcji rodziny zastępczej małżonkom lub osobie, niespełniającym warunków dotyczących rodzin zastępczych, w zakresie niezbędnych szkoleń, określonych w przepisach o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej albo zarządzić umieszczenie małoletniego w zakładzie opiekuńczo-leczniczym, w zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym lub w zakładzie rehabilitacji leczniczej (art. 109 § 2 k.r.i.o.).

W razie przemijającej przeszkody w wykonywaniu władzy rodzicielskiej sąd opiekuńczy może orzec jej zawieszenie. Zawieszenie zostaje uchylone, gdy jego przyczyna odpada ( art. 110 § 1 i 2 k.r.i.o.). Takim niezawinionym przypadkiem niemożności sprawowania władzy rodzicielskiej jest np. choroba rodzica czy konieczność odbycia kary pozbawienia wolności. Zawieszenie nie skutkuje ustaniem władzy rodzicielskiej, a jedynie wstrzymuje jej wykonywanie. Po odpadnięciu przyczyny zawieszenia sąd nie przywraca władzy rodzicielskiej na nowo, ale jedynie uchyla jej zawieszenie.

Najbardziej daleko idącą formą oddziaływania sądu na władzę rodzicielską jest pozbawienie władzy rodzicielskiej, aczkolwiek taka ingerencja jest możliwa dopiero po wypełnieniu przez rodziców bądź tylko jednego z rodziców przesłanek wyszczególnionych przez ustawodawcę w art. 111 § 1 do § 1a k.r.i.o. , tj.:

jeżeli władza rodzicielska nie może być wykonywana z powodu trwałej przeszkody
jeżeli rodzice nadużywają władzy rodzicielskiej
lub w sposób rażący zaniedbują swe obowiązki względem dziecka
a także sąd może pozbawić rodziców władzy rodzicielskiej, jeżeli mimo udzielonej pomocy nie ustały przyczyny zastosowania art. 109 § 2 pkt 5, a w szczególności gdy rodzice trwale nie interesują się dzieckiem.

W razie ustania przyczyny, która była podstawą pozbawienia władzy rodzicielskiej, sąd opiekuńczy może władzę rodzicielską przywrócić ( art. 111 § 2 k.r.i.o.).

Pozbawienie władzy rodzicielskiej lub jej zawieszenie może być orzeczone także w wyroku orzekającym rozwód, separację albo unieważnienie małżeństwa (art.112 k.r.i.o.).

rozwody Katowice - prawnik do rozwodu Katowice